Działające od 1993 r. RPK już jako samodzielne przedsiębiorstwo miało bardzo trudną i skomplikowaną sytuację finansową. Najważniejszym celem na ten czas była odbudowa taboru autobusowego oraz utrzymanie posiadanego i eksploatowanego w dobrym stanie technicznym. Po analizie dokonanej wspólnie z Zarządem Miasta ustalono, że zakup nowych autobusów nie jest możliwy z uwagi na brak środków finansowych w budżecie, zaś utrzymywanie w eksploatacji posiadanego taboru, ze względu na jego zniszczenie, wymaga również poniesienia znacznych nakładów finansowych. Sytuację pogarszał fakt złego stanu silników w autobusach, często przestarzałej konstrukcji i po kilkakrotnych naprawach głównych emitujących do atmosfery znaczne ilości sadzy i innych szkodliwych substancji. Wobec powyższego Zarząd Miasta zobowiązał Spółkę do przedstawienia propozycji rozwiązania problemu ekologicznego jakie stwarzały dymiące autobusy. Z przeprowadzonego rozpoznania rynku okazało się, że w kraju od lat prowadzone są prace naukowo badawcze dotyczące zastosowania gazu propan - butan oraz sprężonego gazu ziemnego, jako paliwa alternatywnego do zasilania silników autobusów miejskich.
W pierwszym półroczu 1996r przedłożono Zarządowi Miasta szczegółowy raport z ustaleń, po którym on podjął uchwałę w sprawie prowadzenia wspólnej inwestycji - adaptacji autobusów komunikacji miejskiej w Dębicy, do zasilania gazem propan - butan, deklarując na ten cel środki finansowe w wysokości wymaganej na pokrycie własnego wkładu do pożyczki z WFOŚ i GW w Tarnowie. W wyniku przeprowadzonego przetargu, na wykonawcę adaptacji autobusów wybrano firmę NGV AUTOGAS w Krakowie, a na wykonawcę przystosowania zaplecza technicznego i stacji napełniania gazem firmę GASPOL S.A. Warszawa. Podejmując to zadanie inwestycyjne założono, a następnie osiągnięto dwa podstawowe cele:
- ekonomiczny - obniżenie kosztów paliwa, oleju silnikowego, napraw i obsług bieżących poprzez wydłużenie przebiegów międzynaprawczych silników,
- ekologiczny - obniżenie do minimum emisji szkodliwych substancji chemicznych z układu wydechowego silników autobusów i całkowite wyeliminowanie dymienia (sadzy).
Jednym z warunków finansowania zadania postawionym przez WFOŚ i GW, był pomiar emisji bezpośrednio po dokonaniu adaptacji do zasilania gazem. Ustalono, że na biegu jałowym emisja węglowodorów nie przekroczy 250 ppm, sadzy 0 %, tlenku węgla 0,3 % objętościowo i głośności silnika zmniejszy się o 3 dB.